بالا بردن شدت یا قدرت صدا
بالا بردن اندازه صدا
استفاده از مکث قبل از تکیه کلام
این سه مورد، مهمترین راهکار آکسان گذاری است. معمولا ما در تکیه هجاها از شدت صدا و در تکیه کلام ها از اندازه و ارتفاع صدا استفاده می کنیم. هر جا که می خواهیم یک بخش یا هجا از کلمه ای را اکسان گذاری کنیم، تکیه هجا را با شدت و قدرت بیشتری تلفظ می کنیم و هر جا که بخواهیم کلمه یا عبارتی را آکسان گذاری کنیم، آن کلمه یا عبارت را با صدای بلندتری تلفظ می کنیم.
مکث یا سکوت راه دیگری است که البته در آکسان گذاری روی تکیه هجا که بخشی از یک کلمه است، نمی تواند مورد استفاده قرار بگیرد و فقط در مورد تکیه کلام، یعنی جایی که ما یک کلمه و یا یک عبارت را اکسان گذاری می کنیم، استفاده می شود.
مکث یا سکوت هم می تواند قبل و هم بعد از تکیه کلام استفاده شود. این که مخاطب از کجا می فهمد که مکث، کلمه یا عبارت قبل از خودش را آکسان گذاری می کند و یا کلمه و عبارت بعد از خودش، بستگی به نحوه استفاده سخنران از سایر تکنیک های فن بیان و زبان بدن دارد. حتی می شود یک عبارت و یا کلمه ای که از نظر سخنران اهمیت بسیار کلیدی در انتقال معنا و پیام سخنرانی دارد را جهت آکسان گذاری مضاعف، هم قبل از آن و هم بعد از آن از سکوت یا مکث استفاده کرد.
